مردُم

(گوتم بدھ ,  آئن اسٹاین نام ء )

نِروانہءِ اِسرار اَمبءِ چُنسگءِ دابءَ نہ اِنت
گوں مُھرگاں بیگار بئے، چو سُوچِنےءَ گار بئے
اے گْواچِنی چو گوتمءِ وابءَ نہ اِنت
دل ایمنی ناباور اِنت
ماہ ءُ مریخءَ چے کٹّکِیں کوپڑایـے شرتر اِنت

شادی تئی جنگل چہ اے شہراں گِھہ اَت
اے اشرف المخلوکیءِ تاجءَ ھَرے بڑّا بِکنت
گوں ما نہ بیت
ہرکس گوں اے پھرءَ گَل اٍنت
راہءَ رد اِنت
ناسرپد اِنت

ما شادیانی پُشپدیں
پہ گیدیءِ گھبودیءَ ھُشکءَ مگّز ما وارتگاں
موزے بِہ پاتکیں شر تِر اَت
چے اشرف المخلوکیءَ
شادی وتا باور تِر اَت..!

راھبند ءُ راہ، سِتک ءُ ستا
اخلاقیاتءِ دائرہ
مزھب، ھُدا
لہتیں بُتاں ما ماں دماگءَ ءُ دلءَ نادینتگ اَنت
کُل وسّرا سازینتگاں
ما شادیانی پُشپدیں
ہرکس گُلاٹی وارت کنت
حقّ ءُ ھلاریں پُسّگے
گوں اشرف المخلوکیءَ ہرکس گَل اِنت
پِت لنڈریں، مات کھبگے ….!