ملک طائوس

مَلِک طائوس!
هالاں دئے هُداوند انگه دِلگران اِنت
ءُ تئی نام انگه شیطان اِنت
اگاں نه، آدمءِ ناباوریں کاراں پَشومان اِنت، پریشان اِنت؟

ملک طائوس!
تئی سنگینیءَ تهنا هُداءِ جند سرپد بیت، ته سرپد بیت
دِگه کئے هَست
که اے تاباں به پَرریچیت
اے چاچءَ کئے به کنت مانا
ترا دلبڈّیءِ هاجت نه اِنت که جیڑگانی رازدارئے تو
اے بےسِلکی ترا بْراهیت
جهانءِ نگدکارئے تو
اے بےننگی تئی شان اِنت
که تو چوناها بنّام ئے ءُ اے بُهتام  تهنا په تو زیبا اَنت
تهاری بائد اِنت سِترے مه بیت په آس بالاداں

ملک طائوس!
تو وَ چیدگ ئے نورءِ
چه کُلیں هاجتاں دُورئے
بلے هال اِنت که چوگان انت
پرشته مورءِ ناچءَ اَنت، دیوانءَ کُنرچَنڈ اِنت
جبرائیل ءُ اِزرائیل ءُ میخائیل ءُ اِزرافیل
دْرها همریش ءُ همکار اَنت
گنهگار اَنت
گُشنت مارءَ بشانگ ماں بهشتی کاپَراں بستگ
حواءَ دل چو تاہیدءَ ماں دُکّانیں گوراں بستگ
ملک طائوس!
تو زانئےکه آدم چینچو مکّار اِنت
هُدا دل‌پَهکیءَ اِشکءَ گرفتار اِنت