مُراداتون

مُراداتون، مُلوکّیں ماه کیلکؤرءِ

من ءُ اومر دوئیں کُربان باتیں په تئی بالادءَ

اَڑِے گرانیں دوشمبئے، اے اَڑ ءَ بس ماں مکن پادءَ

ترا باریں چیا هر رَهگوزی مردءِ هبر سِتکِ دل اَنت باوَر

بلے مَنّئے نَمنّے شَرّ

منا شَکّ اِنت

منا شَک اِنت، اے اُشتِر که اینچو پُل ءُ سینگار اِنت

ءُ اے رَهتءِ سرءِ آبریشمیں ریلّی زَباد ءُ مِسک آتار اِنت

دوشمبئے اوں دو پجّار اِنت

منا شک اِنت که اے اُشتِر چه دوریں هُلکهے گار اِنت

مُراداتون، نزانئے تؤ اے مکّاریں دلءِ کاراں

همک بیگاه اے دلوَشّیں هبر داں کد بسهڑیننت

که مرچی ماه جوهان اِنت

همک سهبءَ داں چنتءَ اے ملاریں دانک ریپیننت

که مرچی نود ءُ ساچان اِنت

مراداتون، مهُبّت انچیں مِگرازے

وتی جندءَ گوں پئیوَستیں تؤامیں ریشگاں بُریت

چو زهرءَ ایر کئیت هونءَ

وتا گوں سیادیءِ کُلّیں رگاں بُریت

مُراداتون، مُلوریں کبگ کیلکؤرءِ

من ءُ اومر دوئیں کُربان باتیں په تئی بالادءَ

اے کِشک ءِ نام امروز اِنت پُرپیچ اِنت ، نہ اِنت سَلّہ

چو ملگورانی گواپءَ اِنت

مراداتون، نزانئے تؤ دوشمبئے چینچو آپءَ اِنت