نَپس Ali Jan Daad, 24. September 202424. September 2024 نپس تئی نام انچو شیرکن اِنت تو انچو زیبائے نپس تاہیر داگانی نپس انجیر اِستنبول ءِ باگانی نپس ارواه چراگانی نپس انتالیا ءِ رُستگیں پُل، زیمرانی لاڑکیں بُلبُل همک رندا کہ تئی نامءَ تئوارے پِر جناں، ہر مُرتگیں واہگ نپس کَشیت نپس تئی نام انچو شیرکن اِنت تو انچو زیبائے سلیمان ءُ سباءِ بینَگیں پاسانی پیمائے نپس اِے کدہانی شپ مَکُٹات روچ در میاہات نپس داں روت ءُ کیت اِنت همنپَس باتئے اگاں باندا لَگُشتنت رنگ دنیاءِ ءُ جامگ تنک تَرّ اِت مئے تمنّا ءِ جتائی ابرم ءِ دود اِنت سِدگ رہبند اِنت راہانی اگاں رپتئے ہمے پئیما برو بس ہکّگے سر بئیت نپَس در بئیت NEFES Nefes!Your name, as sweet as fair you are.Nefes–a balm for wounds-Nefes–like figs from Istanbul’s orchards,Or the soul of glowing lamps.Nefes–flowers bloom in Anatolian fields,The lively nightingale of songs.Each time I speak your nameA dead longing stirs back to life. Nefes!Your name, as sweet as fair you are.You are the honeyed hoursLike Solomon spent at Sheba,Nefes! The night steeped in goblets—I wish, would never end,Never give way to the day.As long as breaths flowBe my companion thou. And if one day,The colours of the world fade,And we tear down the garb of desire—Separation, nature’s law,Parting, custom of paths—If you must go,Leave quietly soThat only a hiccup remains,And the thread of my breath snaps. Translated by Fazal Baloch Poems
Poems مُراداتون 24. September 2024 مُراداتون، مُلوکّیں ماه کیلکؤرءِ من ءُ اومر دوئیں کُربان باتیں په تئی بالادءَ اَڑِے گرانیں دوشمبئے، اے اَڑ ءَ بس ماں مکن پادءَ ترا باریں چیا هر رَهگوزی مردءِ هبر سِتکِ دل اَنت باوَر بلے مَنّئے نَمنّے شَرّ منا شَکّ اِنت منا شَک اِنت، اے اُشتِر که اینچو پُل ءُ… Read More
Poems Agony of Delight سَگّ ءِ کِساس 3. January 20249. October 2024 عشق ءِ گم چه سگّگ ءِ هدّ ءَ دَر اِنتمهر ءِ موسم دوزهیں بالاد ءِ آس ءِ هاجتاں ناباور اِنتدست هُشک اَنتسِرین چنگ اِنتچم کلّ ءَ کپتگ اَنتگوں تئی شهوت شُناسیں ترانگاںمن هوسناکیں دل ءِ واهگ چو مُوسا ءِ اَسا ءَزرتگنت ماں پنجگ ءَتیوگیں نَسلے من دریا ءَ ببا داتگ… Read More
Poems بازی 23. September 2024 رقص گاہءِ تَلوءِ کُلیں ندارگ مُرتگ اَنت لڈّتگ پروانگاں تہنا چراگءِ زنگی ئیں کانچءِ سرا دُوتّانی سیاہی منتگ اَنت گندلءِ کِرچکانی کسّہ اوں شپءِ پیشانیءَ چو تالہءَ مان اتکگ اَنت بے رزا، بے ہاترا لہتیں ہُشکیں تاک ءُ لہتیں مُرتگیں پُلّ اَنت سرجاهءِ سرا لہتین پولنگ اَنت ماں دیوال ءُ… Read More